Ellerini uysal bir biçimde dizlerinin üstüne tutmuştu. Bir elini kaldırdı ve belime yaslı olarak sıkı sıkı tuttuğum otomatik silahımı işaret etti:
''Sizin cinsel organınız bu!''dedi.
*
(...) Yaşamı reddediyorsunuz, bütün eylemleriniz bunu kanıtlıyor. Hiçbir şeyinizin eksik olmadığı bir yuva yerine, raslantılarla dolu bir serseri hayatı tercih ediyorsunuz. (...) Artık bittmiş olan -ölmüş olan- yasadışı devrimcilik geleneğini neden yeniden canlandırmak istediniz? (...) Mazlumlara yardım etmek için mi? Hem hakiki bir neden hem de bahaneydi. Temelden inkarcı tavrınız size ölümü aratıyor. Üstelik, ölmeye en çok kararlı bireylerin kendilerini öldürmekte tereddüt ettikleri de çok sık görülür. Mesela Lacenaire'nin durumu böyleydi. Kendi ölümü hakkında kararsızdı, zehiri ve boğulmayı estetik nedenlerden ötürü istemiyordu, sonunda demirde karar kıldı ve korkunç bir mizah gösterisi yaparak giyotinin satırını seçti. Sizin yaşamınız da Lacenaire'inki gibi , uzun ve zarif intihardan ibaret oldu.(...) Gloria'ya karşı hissettiğiniz şiddetli aşk sizi sürekli olarak travmaya soktu. Gloria kim? Sizden başka bir ayarda yaşadığı ve evli olduğu için ulaşılmazlığına hükmettiğiniz bir kadın.(...)
Boğuk bir gürleme çıkardım:
''Susun!''
(Leo Malet-Hayat Berbat)
***
"İşte böyle bir süreçte herhangi bir militanı
örgüte kazandırdığınız zaman ve bu insan düşmana karşı ilk kurşunu
sıktığı zaman, ilk önce kendisini öldürür. İlk kurşunla birlikte
militanın köle kişiliği, ezik kişiliği ölür. İlk kurşun bunları öldürür.
İnsan ilk kurşunla birlikte yeniden doğar. Yepyeni bir insan olarak
doğar. Bu, artık kendine, ailesine, akrabalarına, halkına güven duyan
bir kişidir.
Yarınına, geleceğine güvenir. Gelecekten beklentileri
vardır. Kendini, düşmanın karşısında olağanüstü derecede küçümsemez.
Düşmanını olağanüstü derecede büyük görmez, her şeyi yerli yerinde
görmeye çalışır. Dostunu düşmanını ayırt eder."
(Franz Fanon-Yeryüzünün Lanetlileri)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder