''Alex... ara pasını verdi,Ziegler karşı karşıya!.. Ve gollll! Fenerbahçe Galatasaray karşısında TTnet arena'da 1-0 önde.''
O anda tribünlerde herkes donmuş gol sevinci yaşayan gol sevinci yaşayan Fenerbahçeli futbolculara bakıyordu. Nedim de bakıyordu. Ama o galatasaray gol yedi diye değil, her zaman öyle bakıyordu.
-Ahhh be abiii, nasıl kaçırdınız o adamı oraya!? Ulan yine attılar golü tek atakta. Abi nasıl yedik ya??
Maçtan önce tanıdıkları genç defansa kızıyordu. Nedim ise boş boş bakmaya devam ediyordu.
-Nasıl yedik be abii!? Zaten şansımız tutmuyo bu ipnelere... İşin yoksa gol at, di mi abi?
-Farketmez...
-Efendim ağbi?
(...)
Maçın 2.yarısı başlamış, Galatasaray saldırıyordu. Ve en sonunda topun başına Selçuk geçti. Duran toptan durumu 1-1'e getirdi.
-Golllllllllllllllllll !!!!!!!..... Gol be, aslanım benim ya selçuğa bak nası koydu. Nasıl koyduk abi, nedim ağbi nasıl koyduk?
-Farketmez...
-Ağbi nasıl farketmez. Şampiyon olucaz,şimdi ikinci gelir. İKİ GELİYOR İKİİİİİİİ YARLELELELE KALKTI CİMBOMUN ZİKİİİ... YARELELELİİİİ
'' Bekir ileri vurdu... Bienvenu düşerken verdi pası, stoch önünde buldu. Vurdu ve gollll.... Şok bir golll... Fenerbahçe 2-1 önde!''
-Ananı sikim yedik ya... Offf, sikerim böyle işi ya adamlar 2 defa geldi 2 gol attılar. Yok ağbi ya yenemiyoz biz bu adamlar, tutmuyor şansımız!
-...
-Ağbi yine yedik ya?
-Farketmez...
-Ya nasıl farketmez ağbi, bağara bağara gitti maç!
Boş gözlerle sahaya bakmaya devam etti Nedim.
-Nedim ağbi sen beşiktaşlı mısın yoksa ya? Farketmez, farketmez deyip duruyorsun.
-Ben takım tutmam.
-E baştan sölesene be abi!
Nedim izlediği maçtan hiç bir şey anlamamış ve eve gitmek için metrobüsün yolunu tutmuştu. Maç bileti verdiği için 70 lira son parasıydı, ama onun için farketmezdi. Metrobüse giderken bir kadına ford çekmişti,çünkü hiç bir şey umrunda değildi. Nedim...
Nedim eve girdi, ve hiç bir şey demeden salona babasının karşısına oturdu ve televizyon izlemeye başladı. Koltukta uyuyan babası sesine uyandı.
-Nerdeydin?
-Maçta...
-Maçta mı? Sen maça da mı giderdin?; dedi Nedim'in Babası. Nedim böyle maçtı, sinemaydı... sosyal etkinliklere pek gitmezdi. Şaşırmıştı Babası...
-Hangi parayla gittin? Piyango mu çıktı?
-...
-Oğlum ben sana il bul çalış diyom bir de maç mı çıktı lan şimdi? Para mı veriyolar sana ne maçı? Noldu iş baktın mı?
-Evet.
-Noldu adılar mı?
-Hayır.
-Neden?
-Bilmiyorum benim için farketmez.
-Farketmez ha?
-Evet farketmez.
-Peki... kredi kartı borcunu 1 ay daha ödemezsek eve haciz gelcek sonra da hapse gircen. O farkeder mi?
-Farketmez.
-Ne farkeder lan bu hayatta? Hee!? Yıllardır farketmez, farketmez . Okulu bıraktın... Farketmez. Kız bulduk sana ... evlen çoluga çocuga karış diye, kıza da farketmez dedin. Ulan anan öldü cenazesine gitmedin ona da farketmez. Nerde öğrendin şu amına kodumun lafını, hay farketmez gibi ağzına sıçayım!
Nedim ertesi gün iş aramaya gitti. Fark ettiğinden değil babasının laflarında kurtulmak için... Aslında o da farketmezdi ama neyse. İlk gördüğü ilanı aradı ve görüşmeye gitti. Bir form doldurdu ve görüşmeye aldılar.
-Eveeeettt, Nedim bey... 32 yaşındasınız, lise terk, daha önceden hiç bir işte çalışmadınız. Doğru mu?
-Evet.
-İlginç cevaplar vermişsiniz. Hobiler, ilgi alanları bölümü boş bırakmıssınız. İsteğiniz ücret ve çalışmak istediğiniz pozisyon bölüme farketmez yazmışşınız. Doğru mu?
-Evet.
-Gerçekten farketmez mi?
-Evet, farketmez...
-Bu işi gerçekten istiyor musunuz?
-Farketmez...
-Hımmm, tamam Nedim beyyy. Biz sizi ararız.
-Farketmez...
Nedim ordan çıkıp eve giderken, babası düşünüyordu. Ne olmuştu bu çocuğa?
''Ne oldu lan bu çocuğa, başına bir iş mi geldi? Senelerdir böyle... Mal gibi oldu çıktı. İçine cin mi girdi acaba? Gözleri de bir acayip... Öyle bakıyor. Yahu ben oğlumu tanımaz mıyım hiç, bu çocuk böyle değildi. Hep o kitapları okumaya başladıktan sonra böyle oldu. Çok okumak gerizekalılık yapıyor derlerdi inanmazdım.''
Orhan Fark yazdı...
